صدائون!
اُهي گُل مُهر جون رنگين ڇائُون ڄام شوري جون
اوهان جي لئه سراپا التجائُون ڄام شوري جون
ڪٿي ڪنهن شهر ۾ ڪنهن راهه ۾ هر هر مُڙي ڏسندينءَ
سدا پيڇو ڪنديون رهندءِ صدائُون ڄام شوري جون
ائين ڪنهن موڙ تي ٽڪرائجي وڃجي ته ڇا چئجي
کَٽِي وڃ ها کَٽِي وڃ لک دعائُون ڄام شوري جون
ڪڏهن ڪو واءُ جو جُهوٽو لڳي، تون ياد فرمائج
سندءِ گيسو اُڏارينديون هوائُون ڄام شوري جون
خطائن ۾ به هڪڙي قسم جو پنهنجو مزو آهي
عطائُون جيڪڏهن آهن عطائُون ڄام شوري جون
وسارين جيڪڏهن ”امداد“ کي، ممڪن اِهو آهي
وساري ڪو نه ڪو سگهندينءَ فضائُون ڄام شوري جون!
23.9.2002
(مرهيات صادق فقير جي نالي. جنهن لاءِ هي غزل لکيو ويو ۽ جنهن ڳايو به ۽ پوءِ ”سارنگا“ ۾ ڇپيو، جتان اُتاريو ويو).