کڻي
ڪُلهن تي ڇُڙيل وار ڪارا کڻي
وري رات جڳمڳ ستارا کڻي
ندي، تُڙڳندڙ چنڊ تارا کڻي
وَئِي هُوءَ سارا نظارا کڻي
ڀَلي ڪر نه مون ساڻ ڪا ڳالهه ٻولهه
اکين سان ئي ڪر ڪي اشارا کڻي
بَلي! ڦوهه سانوڻ ۾ سِنڌو ندي
هَلِي ساڻ ٻيئِي ڪنارا کڻي
سڄڻ سان ملڻ لئِه، لِڪي لوڪ کان
هلي سينڌ ۾ کِيرَ ڌارا کڻي
هليا لُڙڪ ۽ مُرڪ مَٽ سَٽ ڪريون
ڏَئِي ڏُکَ، وڃ سُکَ سارا کڻي
نه تاريخ مان جن سِکيو ڪو سبق
اُنهن کي دَسيو وقت وارا کڻي
مِٺِي مُرڪ سان صرف هڪڙي نِهارَ
کڻو! ري ڪجل نيڻ ڪارا کڻي
ڇڏي ديههِ جو ڏيهه ويندو لڏي
ٻه ٽي ساهه هر ڪو اُڌارا کڻي.
30.4.2015