ڪَوِتا
رُت مهڪي هئي ڪنهن جي لاءِ؟
پنهنجي حصّي ۾ ساڳيا ئي
آئي هئي تنهائي
تو به ڪڏهن مهڪيل رُت ۾ تنهائيءَ جي پِيڙا ڀوڳِي؟
مهڪيل رُت ۾ تنهنجي اندر ۾ به ڪڏهن سنـاٽـا گُونجيا؟
سُڏڪن جا
ٽهڪن جي سُڏڪن جا
پنهنجو پاڻ تي ڏنل ٽهڪن جا سـنـاٽـا!
هاها..... هاها..... هاها...!!!
اِن پِيڙا جي ڪَوِتا لکندي
مون ڪالهوڪي رات وِهائِي
پر هيءَ رات اَڄوڪِي
سناٽي جو ڄار
اُڻي ٿي چوڌار
اُنهيءَ کي ڪيئَن اُڪاريان؟
سورج بڻجي
اِهو ڏَسي وڃ مون کي!
23.9.2009