جي!
ڌَنِيه مان ڄاڻندس پاڻ کي
اُها ڳالهه جيڪا اکين ٿي اکين کي چئي
اُها ڳالهه ڦاٽل ڦُٽل
چپن سان سندءِ ري لِپ اسٽڪ گلابي چپن کي چئي جي سگهان!
ڌَنِيه مان ڄاڻندس پاڻ کي
سڄو رَتُ ۽ سَتُ چوئي نِچوئي سگهان جي
اُهو لُڙڪ جو تنهنجي ڳل تي لڙيو
اُنهيءَ لُڙڪ کي لفظ- موتي ڪري
سِٽ سَرِيءَ منجهه پوئي سگهان جي
اُها سِٽ سَرِي
سندءِ ڪونج جهڙيءَ ڳچيءَ منجهه پائي سگهان جي!
ڌَنِيه مان ڄاڻندس پاڻ کي
اُهو ڳِيتُ جو صرف تو لئه رچيو مون
وڏي واڪ سو ڳيتُ ڳائي سگهان جي
ڌنيه مان ڄاڻندس پاڻ کي!