استِري!
”هر سَڦل پُرش پُٺيان اِسترِي هوندي آهي!“
(اَسڦل پُرش پٺيان اِستري ناهي هوندي!)
هُن جڏهن سِٽَ اِها مون کي ٻُڌائي ته چيائين ڇِرڪي:
”او اَلا اِسترِي کُليل ڇڏي آئي آهيان!“
۽ وٺي لوُهه وڌائين اندر
بُو جتان آئي ٿي ڪپڙي جي سڙڻ جي ٻاهر
مون ٿڌو ساهه ڀريو- ۽ سوچيو:
‘دل جلڻ جي سُٺو آهي ته نه بُو آهه نه دُونهن!’
--
(اِستري-عورت، استري-Iron)