لنوائڻ
ڪاڄ ۾ راڄ سڄي مارڪ ڪيو يا نه ڪيو
مان لنوائي نه سگهيس مون کي لنوائڻ تنهنجو
ڄاڻي واڻي اُهو مون کي تنهنجو اِگنور ڪرڻ
منهنجي نظرن سان نه نظرن کي ملائڻ تنهنجو
ڊيلَ جي ڍارَ ٽِلي، مورُ چيو تو مون کي
توکي ياد آهه ته چِت چورُ چيو تو مون کي
ياد ناهي ته هليا ياد ڏياريان توکي
ته ڇُرڻ لاءِ چَئِي پورُ ڪيو تو مون کي
ڀري محفل ۾ رڳو مون کي لنوائڻ تنهنجو
تو وساري به ڇڏيو، آءٌ وساري نه سگهيس
صورتِ حال اها ئي رهي آخر تائين
توکي ڏسندو ئي رهيس، ڪجهه به اُچاري نه سگهيس
سڀني تو ڏانهن ۽ مون ڏانهن ڏسي پئي مُرڪيو
ڪوئي ڳائي رهيو هو توتي لکيل نظم سندم
نِظم کي زخم چوڻ جو به نه وَڙ توکان پُڳو
لُوڻ لائق به نه سمجهيوءِ اُهو زخم سندم
ڪالهه تو پاڻ انهيءَ نظم کي جهونگاريو هو
نظم جو تنهنجي چوڻ تي ئي لکيم تنهنجي لاءِ
تنهنجو سڀڪجهه منهنجو هو ڪالهه، مگر، اڄ، هاڻي..
لُوڻ چپٽي به وٽئي ڪا نه هئي منهنجي لاءِ!
1.2.2016