اُوشا!
ڪنول اکڙيون کڻي نهار کڻي
پيارَ مان مُرڪ سُرڪ پيار کڻي
هيڪلي رات ڪنءَ گذاريندينءَ
چنڊ کي پاڻ سان سُمهار کڻي
جي سَڏي ڪو نه ٿو سگهين هُن کي
پاڻ ئي پاڻ کي پُڪار کڻي
تون به هوندينءَ قرار سان ڪهڙو
چين منهنجو کَسي، قرار کڻي
مفت ۾ جي نه ٿِي رکڻ چاهين
ڪر مقرر سندم پگهار کڻي
رات حد کان وڌي وئي آهي
اوءِ اُوشا اُرهه اُڀار کڻي