پَر!
هوءَ، جنهن منهنجي من ۾
چاهه جي چڻنگ ڌڳائي ڇڏي آهي
۽ تيز هوائن
اُن کي ڀڀڙ ڪري ڇڏيو آهي
اُن کي وسائڻ ته پري رهيو
پر ڇا هوءَ اُن تي هٿ سيڪڻ به نه ايندي!
شاعري
هُوءَ
هي ڪتاب سنڌي ٻوليءَ جي نامياري شاعر امداد حسينيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. امڊاد حسيني صاحب لکي ٿو:
”عشق زندگي ۽ شاعري الڳ الڳ هوندي به الڳ نه آهن ـ اهي پنهنجي مقرر وقت تي ذهن جي آسمان تي، ٽيڙوءَ جي ٽِمڪي جيان آهن، جنهن ۾ ٽنهي ستارن جي هڪ جيتري اهميت آهي ـ ۽ منهنجي پـريـمـڪا، منهنجي ڪـويـتـا ئي ته آهي.
- 4.5/5.0
- 2810
- 1239
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- امداد حسيني
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- ارپڻ
- سنڌ سلامت پاران
- امداد حسيني
- هوءَ(شاعري)
- هُوءَ
- شِڪاگو!
- پوءِ!
- چيئِه!
- جيئَڻ!
- ڪڏهن!
- مگر!
- ۽!
- ڀاسيو!
- هُوءَ!
- کڻي
- شعرُ!
- چَڳَ!
- پاڻ!
- صدائون!
- وڇوڙو!
- دائرو!
- ڇوڪرِي!
- پُوڄا!
- ڪيئَن!
- زندگي!
- خالي!
- تُون!
- آءُ
- جوڀن!
- اِئين!
- وري!
- ڇوهُه!
- مگر!
- عاشقي
- رات
- فسانو!
- ڏورِ!
- اچ!
- پَنو!
- منظر!
- ته!
- ياد
- تڏهن!
- انگُ!
- آبُ!
- جي!
- شاعري!
- بابت
- اَڄ!
- ڪڏهن!
- ڪَوِتا
- شايد!
- تصوير
- چنڊ
- يا!
- ”نِشوا“
- سُمِيتُ!
- اُوشا!
- فنڪشن
- گيت
- پَر!
- سواءِ!
- هيرايان!
- جيون!
- هاڻ
- گوري!
- مُکيارِي!
- ورتاءُ!
- هَليا!
- تُون!
- شايد!
- بلڪه!
- هاءِ!
- جُدائي!
- وَچن!
- پاڻ!
- ڪَلا!
- هَيءِ!
- دِلڙِي!
- وِٿِي!
- ڳالهه
- رچنا
- سُور
- اوچتو!
- مطلب!
- مِلڻ!
- هان!
- رُڳو!
- ڀلي!
- تنهائي
- گُلُ!
- جڏهن!
- مَتان!
- يا!
- جَڙاءُ!
- جڏهن!
- گِفٽ
- چِٽِ!
- عِيدَ!
- پوءِ!
- جادُو!
- ڀلا!
- لنوائڻ
- ياد!
- سُکا
- ٽهڪُ!
- ڪڏهن!
- بس!
- پيارُ!
- جيون!
- راڌِيڪا!
- لاءِ!
- جيڏي!
- ڪيئن؟
- سِڪَ!
- اڳواٽ!
- ڪالهه!
- فاصلو!
- ڪردارَ!
- اَلا!
- استِري!
- ڪڏهين!
- سونا!
- ضروري!
- ٺوڪر!
- وِيچاريو!
- هُوءَ!
- ڇورِي!
- سِيءَ!
- مان!
- خيال
- وعدو!
- آءُ!
- گڏجاڻي
هوءَ، جنهن منهنجي من ۾
چاهه جي چڻنگ ڌڳائي ڇڏي آهي
۽ تيز هوائن
اُن کي ڀڀڙ ڪري ڇڏيو آهي
اُن کي وسائڻ ته پري رهيو
پر ڇا هوءَ اُن تي هٿ سيڪڻ به نه ايندي!