مورَ ھئا اڻلڀ اُھو منظر نه ھو.
ائين لڳو مونکي اڳوڻو ٿر نه ھو.
ڀاڪرن ۾ جيئن ڀريندي اک کُلي،
طلسمي ڪو خواب ھو دلبر نه ھو.
نيڻ ننگر پار ۾ ٽمندا رھيا،
سو ڪجل ڪاني ۽ ڪجلاسر نه ھو.
ھڪ نظر سان چاڪ دلڙي ٿي وئي،
ديد دونالي ھُئي خنجر نه ھو.
بس اشاري سان ٽٽي ويو چنڊ ھو،
مون ڏٺو تنھنجو ڪٿي ھمسر نه ھو.
✤✤