پيار ٿيو آ ٽاريءَ وانگي.
درد وڍي پيو، آريءَ وانگي.
جيڪي يار سان پل ٿا گذرن،
آھن ميگهه ملھاريءَ وانگي.
سُونھن زمينداري آ تنھنجي،
حسرت منھنجي ھاريءَ وانگي.
شعر ته منھنجا اھڙا ناھن،
سڏجان مان به بخاريءَ وانگي.
ھر ڪنھن جو اسٽاپ الڳ آ،
جيون آھي لاريءَ وانگي.
ھوريان ھوريان مُٺ مان ”ميرل“،
وقت وَھي پيو واريءَ وانگي.
✤✤