اتي ڪينَ بھارون رھن ٿيون..!!
اتي ذھن گنديون ۽ پيٽ وڏيون،
ڏس ڳجھون ماس کي کائڻ لئه،
بي پھچ جي رت کي پيئڻ لئه،
ھر وقت اڃاريون رھن ٿيون..!!
اتي ڪينَ بھارون رھن ٿيون..!!
جت ڪونڌر پٽ گُھمي ويٺو،
ڏئي وٽ مُڇن کي بازر ۾،
ڏس ڪاٽن پائي آيو آ،
بس ڳالھائي پيو ائين صفا،
ڄڻ ملڪ سڄي جو والي آ،
۽ پوڙھو پيءُ ڪمائي ٿو،
ان جُھور جي نيڻن مان ھر پل،
ڳوڙھن جون قطارون وھن ٿيون..!!
اتي ڪينَ بھارون رھن ٿيون..!!
جت جيجل سنڌ امير ھجي،
پر ھن جي ٻچن جي ڪنڌ مٿان،
ظالم جي اُڀي شمشير ھجي،
جنھن گھر ۾ سونَ جا ڍڳ ھجن،
پر مالڪ ڄڻ ته يتيم ھجي،
پيو تڙپي ڀور ڳڀي لاءِ،
مضبوط ظلم جون ديوارون،
اڄ تائين نه ڪنھن کان ڊھن ٿيون..!!
اتي ڪينَ بھارون رھن ٿيون..!!
جت جذبن کي مجروح ڪجي،
جت سڄڻن کي بي نور ڪجي،
۽ غيرن کي گھر ۾ آڻي،
بس پنھنجن کي پيو ڏُور ڪجي،
جت احساسن جا لاش کڄن،
۽ گلم وڇائي نفرت جا،
پيون دعائون گھرجن محبت جون،
اتي خزان جا حامي ويٺل ھن،
جت ھوَس جون ”ميرل“ دلين ۾،
ھر وقت اُڏارون رھن ٿيون..!!
اتي ڪينَ بھارون رھن ٿيون..!!
✤✤