نيئر
پوءِ به سڏائين پاڻ کي شير،
آئين ڪٿان تون آھين ڪير؟
بُک جڏھن ڀي توکي لڳي ٿي،
ڇتو ٿين ٿو گِگ ڳِڙَئِي ٿي،
گُلِريون توکي گرمائن ٿيون،
پنھنجي گھر جي ڀاتين کي ڀي،
ڪونه سڃاڻي ڏاڙھين ٿو تون،
من ۾ تنھنجي آھي مير..!!
آئين ڪٿان تون آھين ڪير..!!
جنھن ھو توکي کير پياريو،
ٻچي وانگي توکي پاليو،
ڀور ٽُڪر تي توکي وھاريو،
ان گھر کي ٿو روز اجاڙين،
جنھن گھر توکي عزت ڏني ھئي،
رولوءَ مان تون مالڪ ٿي وئين..!!
ڇا لئه ڪانئير بي نڪ ٿي وئين..!!
جيءَ ۾ جاءِ ڏني جن توکي،
تن سان تو ته وڌو آ وير..!!
آئين ڪٿان تون آھين ڪير تون..!!
جن جي ويھي چٺ چٽين ٿو،
تن جي زور تي بَڪ بَڪين ٿو،
شايد توکي خبر نه آھي،
چور سدائين چور ٿي رھندو،
ڀاڳيو نيٺ ته ڀاڳيو ٿيندو،
اڄ ھي ڳالهه ٻُڌي ڇڏ منھنجي،
گھر جا ڀاتي جاڳيا آھن،
عزت تنھنجي اِن ۾ آھي،
پنھنجا ڊاھي جلدي پير..!!
آئين ڪٿان تون آھين ڪير..!!
آئين ڪٿان تون آھين ڪير...!!
✤✤