پيار
ليڪن دل جي دَر تي تنھنجون،
سارون سار لھن ٿيون مُنھنجِي،
ڪوھ مريءَ جي حسناڪين کان،
تُنھنجيءَ سُونهن کي سَرسِي آهي..!!
نٿيا جھڙي نيڻن تُنھنجن،
من کي ياد جِي ساوڪ وانگي،
گھيري ڇڏِيو آهي تو بن،
پيار ته پنھنجو پربت کان ۽،
آهوڙن کان اوچو آهي..!!
چشمن جھڙيون اکيون تُنھنجون،
نيلم واديءَ جھڙيون ڳالھيون،
سامھون ڏونگر عرش سان ڳالھيون،
ڪن ٿا مونکي ائين لڳي ٿو،
جبل پاڻي پاڻي ٿيندا،
ليڪن پڪ پرين آ مونکي،
پنھنجو ساٿ نه پاڻي ٿيندو..!!
دنيا جنھن کي ياد ڪندي پئي،
اهڙي ڪا آکاڻي ٿيندو..!!
اهڙي ڪا آکاڻي ٿيندو..!!
✤✤