مون لئه آ منھنجي ڀاڳن ڀري جھوپڙي.
ٻئي جي بنگلي کان پنھنجي ڀلي جھوپڙي.
ڄڻ ته خالي خيالي بيابان ۾،
منھنجو جيون به آھي ٺلھي جھوپڙي.
ھا مقدر ۾ منھنجي لکيل ھو تڏھن،
شڪر آ مونکي مالڪ ڏني جھوپڙي.
تنھنجا پاليل ڪُتا ڀي ستا محل ۾،
کٽ مون وٽ ڇڳل، ھڪ رلي، جھوپڙي.
اڄ انڌيرن جون” ميرل“ متيون وِيون مُنجھي،
ھُو جي آيو ٿي روشن ٻري جھوپڙي.
✤✤