جُڙِي پرينءَ ساڻ تار دل جي.
جَھڪي نه ٿي آ اُڏار دل جي.
اچڻ سان تنھنجي خزائون وينديون،
ڳلي ٿي ويندي بھار دل جي.
سڄڻ جي يادن جو انت ڪونھي،
حويلي ٿي آ چِڪار دل جي.
غمن جون جھرڪيون چُڳن ٿيون خوشيون،
اُڏار اکڙين سان جھار دل جي.
دنيا جا سڀ غم ڏنائين دل سان،
ھُئي ڪا ڏاڍي سچار دل جي.
✤✤