الطاف شيخ ڪارنر

ملير کان مالمو تائين

الطاف شيخ جو هي سفرنامو ”ملير کان مالمو تائين“ سئيڊن بابت آهي۔ مالمو سئيڊن جو شهر آهي جتي ورلڊ مئريٽائيم يونيورسٽي آهي۔ جتي دنيا جي مختلف ملڪن جي ڏيڍ سئو کان وڌيڪ مئرين انجنيرن ۽ ليڪچرارن کي ٻن سالن جو ڪورس ڪرڻ کانپوء ايم ايس سي جي ڊگري ڏني ويندي آهي۔ الطاف شيخ صاحب پڻ هتي ٻه سال گذاريا ۽ ميريٽائيم ايڊمنسٽريشن (انجنيئرنگ) جي ڊگري حاصل ڪئي۔ سندس هن سفرنامي ۾ سئيڊن بابت تمام گهڻي ڄاڻ ڏنل آهي۔
  • 4.5/5.0
  • 1420
  • 799
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • الطاف شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ملير کان مالمو تائين

پاڪستاني ڪهڙا ذليل آهن

ڪو زمانو هو پاڪستانين لاءِ سئيڊن جهڙا ملڪ عام طرح کليل هئا. ماڻهو گهمڻ ڦرڻ ۽ واپار وڙي لاءِ عام جام ايندا هئا. پر پوءِ اسمگلنگ جا اهڙا واقعا ٿيا جو پاڪستانين جي ان آزادانه اچ وڃ تي پابندي لڳائي وئي آهي. مردن کان علاوه ڪيتريون ئي عورتون به چرس، هيروئن جهڙيون نشي جون شيون آڻيندي جهليون ويون. پوءِ اها ٻي ڳالهه ته ان ۾ ڪيتريون ئي معصوم ۽ بي ڏوهيون به هيون جن کي ان ڪم لاءِ مجبور ڪيوويو. مثال طور هڪ اهڙي عورت ڪورٽ ۾ ٻڌايو ته کيس ان بابت ڪو علم نه هو ته سندس بريف ڪيس ۾ چرس آهي. هن کي سندس صاحب هيڏانهن موڪلن وقت کڻي وڃڻ لاءِ چيو هو ته جيئن سندس ڪنهن دوست جي امانت آهي ان کي ڏئي سگهان. اها عورت خوش نصيب نڪتي جو هن طرفان هتي جي سرڪار وڪيل ڪيا ۽ سندس بي ڏوهي هجڻ جو ثبوت ملڻ تي کيس آزاد ڪيوويو پر ڪيتريون اهڙيون خوش نصيب يا بي ڏوهيون ثابت ٿي نه سگهيون ۽ بقول هتي رهندڙ هڪ پاڪستانيءَ جي ته هن وقت به ڪوپن هيگن (ڊئنمارڪ) جي جيل ۾ پنجاهه کان مٿي پاڪستاني عورتون قيد ڪاٽي رهيون آهن. هونءَ جو هن پاسي، عورتون، بنا چڪاس جي ايئرپورٽ مان نڪري اينديون هيون. هاڻ سندن سامان ۽ جسم جي سختي سان چڪاس ٿئي ٿي ۽ پاڪستان، افغانستان، ٿائلينڊ، لائوس، برما، ڪولمبيا، پاناما جهڙن ملڪن جي باشندن جي ته هيڪاندي سختي سان چڪاس ٿئي ٿي.
ان قسم جي هر بدنامي جو واقعو هتي رهندڙ پاڪستانين کي اهنج رسائي ٿو. بقول هڪ سئيڊن ۾ پاڪستاني رهاڪوءَ جي، ٽي وي يا اخبار ۾ جڏهن اسمگلنگ وغيره جي ڪا خبر ايندي آهي ته يڪدم دل ئي دل ۾ دعا گهرندا آهيون ته شل ان ۾ ڪو پاڪستاني Involve ٿيل نه هجي. ڇو جو پوءِ ڪيترا ڏينهن سئيڊن ۾ رهندڙ اسين پاڪستاني پنهنجي آفيس توڙي پاڙي ۾ هتي جي سئيڊش رهاڪن کي منهن ڏيکارڻ جهڙا نه هوندا آهيون. چاهي ان ۾ اسان جو ڏوهه نه هجي ته به اهو سوچي ندامت محسوس ڪندا آهيون ته هتي جا ماڻهو ڇا چوندا ته پاڪستاني ڪهڙا ذليل آهن جو سڌرن ئي ڪونه ٿا.