فڪر جي ڳالهه ناهي
”ايڪسڪيوزمي!“ هن چيو، ”مون توهان جي نامينيشن فارم تي ڪالهه سيڪنڊنگ لاِءِ صحيح ڪئي هئي. اها واپس وٺڻ چاهيان ٿي، ڇو جو اسان پنهنجي پاڙيسري ملڪ وينزوئلا جي مسٽر اسپارا گوزا کي مقابلي لاءِ بيهاريو آهي ۽ مون هن جي فارم تي پڻ صحيح ڪئي آهي ۽ هڪ ئي وقت ٻن فارمن تي صحيح نٿي ڏئي سگهان.“ کيس فارم واپس ڪندي چيف انجنيئير راحت کي چيم.
”ابا ڏٺئي؟ آگي آگي ديکهيئي هوتا هي کيا.“
ائنا روزا جي وڃڻ بعد راحت اڙدوءَ ۾ ڪافي بڙ بڙ ڪئي، جيڪي الفاظ فيروز سنز جي اڙدو ڊڪشنري ۾ ملڻ ناممڪن آهن.
”اسان کي موڊ آف ڪرڻ نه کپي.“ ڪئپٽن سليم چيو.
”موڊ جي ڳالهه ناهي. هونءَ وينزوئلا ۽ ڪولمبيا جا فوجي بارڊر تي هڪ ٻئي جي خلاف بندوقون ڇڪيو بيٺا آهن هي ڇوريءَ وري هلي آهي پاڙيسرين جا حق نباهڻ،“ راحت چيو، ”ان کانپوءِ پنهنجو تڪيوڪلام ’فڪر جي ڳالهه ناهي’ ورجايو.
”راحت! تنهنجو اهو ‘فڪر جي ڳالهه ناهي‘ تان مون کي هڪ ڀولڙي جي ڳالهه ياد اچي ٿي.“ مون چيومانس.
”ڪيئن؟“ راحت پڇيو.
”هڪل ڀولڙي جهنگ جي سڀني غريب جانورن؛ هرڻين، سهن، گدڙن، رڍن، ٻڪرين کي چيو ته اڄ کان آئون توهان جو بادشاهه آهيان. جيڪي وڻنوَ موج مزا ڪريو ۽ ڪنهن کان به ڊڄو نه. توهان جو ڪوبه نالو نه وٺندو. يعني خوش گذاريوفڪر جي ڪا ڳالهه ناهي.“
هڪ ڏينهن اوچتو شينهن جي اچڻ جو اطلاع مليو. جانور ڊڄي ڀولڙي وٽ آيا ته هاڻ ڇا ٿيندو.
ڀولڙي وراڻين ’فڪر جي ڳالهه ناهي‘ ان بعد ڊوڙ پائي ناريل جي وڻ جي چوٽيءَ تي چڙهي ويو. ٿوري دير بعد لهي اچي کين ٻڌايو ته فڪر جي ڳالهه ناهي. ڪجهه دير بعد جانور وري ڀولڙي وٽ آيا ته شينهن واقعي هن طرف پيو اچي.سندس گجگوڙن جو آواز اچي رهيو آهي. ڀولڙي هڪ دفعو وري وڻ جي چوٽي تان ٿي اچي کين ٻڌايو ته فڪر جي ڳالهه ناهي.
اهڙي طرح پريشان ۽ فڪر مند غريب جانور ذري ذري ڀولڙي کي پنهنجي خوف کان آگاهه ڪندا رهيا ۽ هر دفعي ڀولڙي ساڳيو عمل دهرائي ساڳيو جملوچيو ٿي.
شينهن کي اچڻو هو سو اچي هڪ ٻه جانور هڙپ ڪري ويو. ان بعد جانور ڏوراپو ڏيندي ڀولڙي کي چيو: ”شينهن اسان جي ساٿين کي ماري ويو پر تو ڪجهه به نه ڪيو.“
ڀولڙي ٿڌو ساهه کڻي چيو: ”آئون ڇا ڪريان، توهان خود ڏٺو ته مون ڪوشش ته ڏاڍي ڪئي.“
”سو راحت صاحب! اها وڻ تي چڙهڻ ۽ لهڻ واري ڪوشش نه ڪجانءِ.“
”نه اهاڳالهه ناهي،“ راحت چيو، ”مون کي لڳي ٿو ته سوڀ پنهنجي ٿيندي، انشاءَ الله.“