ريفريجريٽر نه پر ڊيپ فريزر
”مسٽر الطاف! پليز ٽيڪ ماءِ فوٽو گراف.“ ۽ مونکي ٻه دفعا بهانو ڪري ٽيون دفعو ڪڍڻو ئي پيو ٿي. ٻن ٽن دٻن بعد مبارڪ فلسفو به ڳالهائڻ لڳو هو. هونءَ ئي نارمل حالتن۾ئي هو فلسفانه ڳالهيون ڪري ٿو ۽ هاڻي ته هو ان منزل تي پهچي چڪو هو جتي سندس ديس، وطن، عدن، يمن جوڪو ملان مولوي پهچي نٿي سگهو.
هڪ موقعي تي مون کي جهلي چيو هيائين:
”لڪ فرينڊ! منهنجا دوست! هي ملڪ به عجيب آهي جتي جي، نه گلن ۾ خوشبوءِ آهي، نه کاڌي ۾ڪا لذت آهي ۽ نه وري ڪا عورت ۾ گرمائش آهي.“
ڪئپٽن حبيب چيو؛ ”اهو يمني ياسر عرفات مهانڊو توسان ڪهڙا راز سليندو رهي ٿو.“
کيس ٻڌايم ته هيئن ٿو چوي.
”عجيب ماڻهو آهي.“ ڪئپٽن حبيب پنهنجي روايتي انداز ۾ ٽهڪ ڏيندي چيو. ”کيس اها خبرنٿي پوي ته ڪهڙي عورت جي ويجهو وڃجي. ههڙي سرد رات ۾اهڙي ٿلهي ۽ پوڙهي عورت جا جذبا Defrost ڪرڻ ۾ ته کيس ٽي راتيون ٽي ڏينهن کپن.“
”تو مبارڪ جي ساهيڙيءَ کي ريفريجريٽر سمجهيو آهي ڇا؟“ مون کيس کلندي چيو.
”ريفريجريٽر! قسم سان ڊيپ فريزر آهي.“