ڪمپليٽ سوٽ خريدڻ
”سٺو آهي،“ مون چيومانس، ”پر پاڻ ههڙن غريب ملڪن جا غريب ماڻهو شيءِ جي چونڊ فقط سونهن ڏسي نه ڪندا آهيون پر ان جو قيمت تي پڻ مدار آهي. بلڪه تمام ضروري شيءِ اگهه آهي. جي گهٽ آهي ته پاڻ لاءِ صحيح شيءِ آهي جي نه ته پسند هوندي به ڇڏڻي پوندي.“
”بس يار قيمت ۾ ئي ته گهپلو ڪري رهي آهي، ٿوري اڃا گهٽ ڪري ته کڻي وٺانس. چئن مهينن بعد منهنجو ڪورس ختم پيو ٿئي. بنگلاديش لاءِ وٺي وڃڻ چاهيان ٿو.“
معين پاران مون دڪاندار زال مڙس کان وري اگهه پڇيو پر هنن گهٽائڻ نٿي چاهيو. معين کي چيم ته هڪ ڳالهه آهي جيڪڏهن سوٽ ۾ ڪو نقص ڳولي وڃين. يعني ڪو ٻيڙو نه هجيس يا صحيح استري نه ٿيل هجي گهنج هجنس ته پوءِ هي پڪ قيمت ڪيرائي ڇڏيندءِ.
”اها ئي ته ڪا خامي ڳولڻ سان نٿي ملي. بلڪل نئون نڪورو آهي.“ معين هڪ واري سوٽ کي وري غور سان ڏسي چيو:
”ڏسو مون کي ته هن کي آلٽرا ڪرڻ لاءِ درزري کي به پئسا ڏيڻا آهن.“
ڪئپٽن معين جو اهو کوڙو اهڙو لڳو جو ٽرقمي آسانيءَ سان ڇڏائجي وئي. سوٽ جي مالڪن هائوڪر ۾ ڪنڌ ڌوڻي چيو: ”ها. اها ڳالهه ڪر. ان لاءِ پنجاهه ڪرونا (ٻه سؤ رپيا) اسان کي گهٽ ڪرڻ کپن جو هتي جا (هن شهر مالمو جا) درزي وڏا مٿي جا سور آهن. معمولي بٽڻ هڻڻ جا به ڏهه ڪرونا وٺن ٿا.“
ان بعد معين کي يونيورسٽي توڙي هاسٽل ۾ ڪڏهن چيڙائڻو هوندو اٿم ته چوندو آهيانس: ”بيهه ته سوٽ جي اصلي مالڪن کي ٻڌايان ٿو ته توهان کان پنجاهه ڪرونا ڦٻايو ويٺو آهي. پتلون جي ڊيگهه مالمو جي درزيءَ بدران ڍاڪا جي الهه ڏتي درزي کان ويهين رپئي صحيح ڪرائڻ جو ارادو رکي ٿو“.