ڪري ياد ھن کي ٿا ڳوڙھا وَھايوُن
ائين دل جي ساوَڪَ سُڪڻ کان بَچايوُن
ڏِسون شامَ جو روزُ رستو پريِنءَ جو
ڪَيون جي نہ ڪم هي تَہ ڪِئن چَئُن پايوُن
مِٺي مُرڪ ھُن جي، مِٺي لات ھُن جي
اَسان سوچَ ۾ ڪِئن پِريِن وِک وَڌايوُن
تَصوُر بِہ تُنھنجو، تنوارون بِہ تُنھنجوُن
اَسان پاڻَ کي ڪيئن خود کان ڇَڏايوُن
پريشانْ تون ڪَھِڙَن سوالن کان آھين
اسان توکي پنھنجو هميشھہ ٿا ڀايوُن