راھ روڪي بِھي جي ھَلان ٿورِڙو
زِندگي مَھِڻا ڏِئي جي وِهان ٿورِڙو
بَند اَکڙيون پَسان چَنڊُ ڪِئن مان پِرين
آ تمّنا اِھا مان ڇُھان ٿورِڙو
مون وڃايو اَلائي تَہ ڇا ڇا حَياتِ
شامَ جي وَقتِ ويھي رُئان ٿورِڙو
فَنُ، ھِمٿ، جنگ ناھي جِئڻ جو شعور
زِندَگي ڏي اِجازَت مَران ٿورِڙو
فَنُ مِلي ۽ مُحبّت ملي پارِ جَنھِن
ھَٿُ جهَلي پارِ اُن هل، جِيان ٿورِڙو
هَر گهَڙيءَ زهر پيِتو مگر ڍُڪ اَڃا
آ بچيو، ساھُ تَنھِن لاءِ کَڻان ٿورِڙو
ڇو نٿو گفتگوءَ کان اَچان بازِ مان
خود چَوان، پو پَڙاڏو ٻُڌان ٿورِڙو
سِجَ لَٿي بَند ٿيِندو سَڄو ڪاربار
تَرسُ تون ڪُجهُہ ڏِيان ڪُجهُہ وَٺان ٿورِڙو
وَڻُ اجازت ڏِئي ڪي گهڙيون ڇانوَ ۾
ساھُہ کِن ڀَر پَٽيان، پو رڙھان ٿورِڙو
راندِ لِڪَ ڇِپَ ڪئي پي اَسان چوڄَ مان
ڪَنھِن اَچي ڊاھيو ٽِڻُ جي پَڇان ٿورِڙو
ناھي مَندر اَندر، ناھي مَسجدِ اَندر
جِتِ پِرين پير پاڇا، جهُڪان ٿورِڙو