زِندگي راھَ وَٺِجي جِتي وَڻُ نَہ ٽِڻُ
ٿورو ٿَڪُ ويھيِ ڀَڃِجي جِتي وَڻُ نَہ ٽِڻُ
ڳالھہ سُرھاڻ، ساوَڪ، نَديءَ جي نہ ڪَرِ
آسَ بَرپَٽ کان رَکِجي جِتي وَڻُ نَہ ٽِڻُ
ڳوٺَ ۾ ، شَھِر ۾ ڪونہ ٿو مَنُ لَڳي
گهَرُ اُتي ٺاھي رَھِجي جِتي وَڻُ نَہ ٽِڻُ
خُشڪ دِل، ذَهَن بَنجَر، تَمنّا سُڪل
علحدو خوابُ لُڻِجي جِتي وَڻُ نَہ ٽِڻُ
ڪا عَدالت نٿي مونکي ڏوھي مَڃي
پاڻَ تي ڏوھُ مَڙھجي جِتي وَڻُ نَہ ٽِڻُ
تاتِ تُنھِنجي، عِبادتَ بِہ تُنھِنجي پِريِن
سارَ سا ڍوئي ھَلِجي جِتي وَڻُ نَہ ٽِڻُ
لَفظُ آھي مُحبّت، عِبادَتَ بِہ لَفظُ
آخري لَفظُ چئجي جِتي وَڻُ نَہ ٽِڻُ
هوُ بِہ پولارَ ۾ گُم ٿي ويو زِندگي
ڪائي آکاڻي کَڻِجي جِتي وَڻُ نَہ ٽِڻُ
زِندگي ڪا مَتان جَرڪيِ ساعِتَ پَوي
اُن جيِ ھٿ اکري پَڙھجي جِتي وَڻُ نَہ ٽِڻُ
ڪين ويسھُہ مليو ڪِٿِ سَڄيِ زِندَگيِ
ڦارَ پائي تَہ ڏِسجي جِتي وَڻُ نَہ ٽِڻُ
يادِ آ ذائقو زندگيءَ جو اَڃا
ٿورڙيِ ماٺِ چکجي جِتي وَڻُ نَہ ٽِڻُ
ناهِہ وَسَ ۾ وَٺَڻُ مُنھِنجي زر و زَمين
ٿورو آڪاش وٺجي جِتي وَڻُ نَہ ٽِڻُ
هوُ مَتان لائي ڪَنُ ڪِٿِ نَہ ويٺو ھُجي
ماٺِ ۾ آهَ ڀَرَجي جِتي وَڻُ نَہ ٽِڻُ
گهاوَ مُنھِنجا ڇُٽيِ وِيا زَمانو ٿِيو
تَہ بِہ ذرا مَلمُ مَکِجي جِتي وَڻُ نَہ ٽِڻُ
ڍَنڍَ پياسو رَکيو، سَمُنڊَ پياسو رکيو
کوُھُہ هِڪُ کوَٽِي ڇَڏِجي جِتي وَڻُ نَہ ٽِڻُ