زِندَگي روزُ ٿورو وَڃي ڪُنڊَ ۾
ڪا نہ ڪا شَئِہ لِڪائي اَچي ڪُنڊَ ۾
مُرڪَ مُنھَن تي رَکي ۽ وِرھائي ڇَڏي
لُڙڪَ دِل جا سمورا رَکي ڪُنڊَ ۾
روزُ خاموش گُذريِ وَڃي شامَ پِڻ
جي اچي ھوءَ، سُڏِڪي پَوي ڪُنڊَ ۾
وِرلي ڪنھن ڪمپيوَٽِر يا ڪَٻَٽ ۾ ڪَڏھن
شاھُ، ساميِ، سَچلُ ٿو مِلي ڪُنڊَ ۾
ليڙوُن ليڙوُن سَڄو وَرثو مونکي مِليو
ڪَھِڙو ٽوپو ڪِٿي ڪو ھَڻي ڪُنڊَ ۾
توُن هَلي آ اَنڌيرَن جي پَرواہ نَہ ڪَر
هِڪ ڏِئو پيارَ جو ٿو ٻَري ڪُنڊَ ۾
پيچِرا زِندگيءَ جا ٽِڏا ۽ ڦِڏا
ھِڪَ گهَڙي ڪاش ويھيِ سَگهي ڪُنڊَ ۾
چَنڊَ کي روزُ ڏِسَندو دَريءَ مان رَھان
ڪي گهَڙيوُن ڇو نَٿو هوُ اَچي ڪُنڊَ ۾
الوداع ! هَٿَ سان ھَٿُ هوُ مِلائي وِيو
پَنھِنجي آڱُر ٿو وَر وَر چُمي ڪُنڊَ ۾
ڪيئَن خُدا وَٽِ وَڃي هوُ بِہ خالي ھٿين
ڪي اُميدون ٿو پوُري رَکي ڪُنڊَ ۾