ڪي پَلَ جِئَرو رَھَندو آ ڪَٽِجيِ سَٽِجيِ
خود کي ٿورو وَڻَندو آ ڪَٽِجيِ سَٽِجيِ
راشَنُ، ڀاَڄُيوُن ۽ بِجلي، پَگهارَ پوُري
ڪُجهُہ بِہ نَہ خود لءِ بَچَندو آ ڪَٽِجيِ سَٽِجيِ
پيٽَ، پُٺيوُن، ڇاتيوُن، چَھِرا، هَٿَ، پيرَ ٿَڪَلَ
پوُرو ماڻھو مِلَندو آ ڪَٽِجيِ سَٽِجيِ
آزاديِ آ چَوَڻَ ٻُڌَڻَ جيِ، پوُري آ
ڄِڀَ ڪَٽيو، ڪو چَوَندو آ ڪَٽِجيِ سَٽِجيِ
چَنڊُ اَوهانجو، سِجُ اَوهانجو، تارا پِڻ
مون گهَرِ ديِپڪُ ٻَرَندو آ ڪَٽِجيِ سَٽِجيِ
مُرڪَ اَوهانجي، خوشي اَوهانجي، مَحَفِل پِڻ
مَنُ ھيءُ گُم سُم لُڇَندو آ ڪَٽِجيِ سَٽِجيِ
ڪَھِڙا ڪَھِڙا ڀَوَ دِل تي قابض آهِن
هَٿَ کي ھَٿُ پِڻ ڇُھَندو آ ڪَٽِجيِ سَٽِجيِ
گهاوَ اِلاھي ڪونَ ڳڻي سَگهِبا، سنڌُ !
روحُ سَموُرو ڪُرَندو آ ڪَٽِجيِ سَٽِجيِ
ڏيِنھُن سَڄو مَحِنَتَ ڪَرِڻي ٿَسِ، ڄاڻي ٿو
روزُ صُبحَ جو اُٿَندو آ ڪَٽِجيِ سَٽِجيِ