تون بِہ چَريو پَڪَ بَڻِجي پَوندين اَڄُ نہ سُڀاڻي
ڏوه بنا ئي ڏوهي سَڏبين اَڄُ نہ سُڀاڻي
ڪا بِہ تمنا پوري ڪانہ ٿئي ٿي ليڪن
ڪي اُميدون پوري رکندين اَڄُ نہ سُڀاڻي
چَنڊُ لَھيَ آيو گهَر مُنھِنجي تون بِہ هلي آ
ڪيسين خود کي روڪي رکندين اَڄُ نہ سُڀاڻي
خرچ ڪيو ٿئي شيشي جي محل مٿان ڪيڏو
پَنھِنجي هٿ سان پٿر ھڻندين اَڄُ نہ سُڀاڻي
سُڪي ويو پاڻي گنگا جمنا زَم زَم جو
آلي اَکِ سان ڳولھي لَھَندين اَڄُ نہ سُڀاڻي
آنءُ ٻڌان پيو ڀُڻڪو سنڌوءَ جي ڇولين ۾
پَنھِنجي ڌرتيءَ ڏي تون وَرَندين اَڄُ نہ سُڀاڻي
ريتِ تَتَل تي ئي ويھي رهہ واٽھڙو تون
ھلندي ھلندي ڪڪ ٿي پوندين اَڄُ نہ سُڀاڻي
خوابُ حقيقتَ ڦيرُ نَظرَ جو ٻيو ناهي ڪجهہ
دوکو کائي کائي سِکندين اَڄُ نہ سُڀاڻي