دلدار جي هجر ۾، دلڙي چري چري،
در تان ڀلي ڌڪاري، ويندس وري وري.
مون لئه اجهو ۽ آڌر، پاسو پرينءَ سندو،
سهڻي بنا سَوَڙ ۾ ٺرندس ٺري ٺري.
هُن پار منهنجو ميهر، ملڻو ته نيٺ آ،
اڳيان جي آهي درياهه ترندس تري تري.
سڄڻن جون روز سارون، موجن جيان اٿن،
هُن جي وري اسان کان، ويئي سري سري.
باهه برهه جي باري، سڙندن کي سُڌ سڄي،
اي ’عبد سنڌي‘ توکي ٻنڀان ٻري ٻري.