دردن دل تي ديرا لايا، جيون جو دستور.
خوشين کان تون پاڻ ڇڏاءِ، سانڍي رکجان سور،
دردن دل تي، ديرا لايا.
روز ازل کان هليو آهيان، منزل ڏاڍي ڏور،
دردن دل تي، ديرا لايا.
سورن مونکي آهي سونهايو، محبت جو منشور،
دردن دل تي، ديرا لايا.
هر شيءَ ۾ تو پاڻ سمايو، نوري پنهنجو نور،
دردن دل تي، ديرا لايا.
’عبد‘ کي راتو ڏينهان پنهنجي، موليٰ جو مذڪور،
دردن دل تي ديرا لايا.