روز رُسڻ کي، هڻ تون گولي،
منهن مَٽڻ کي هڻ تون گولي.
گڏجي سڏجي جيون گهاريون،
ڌار رهڻ کي هڻ تون گولي.
جنم جنم پيا ٻئي جيئنداسين،
موت مرڻ کي هڻ تون گولي.
لِک به تنهنجي لَک لهي ٿي،
رات رهڻ کي هڻ تون گولي.
ويجهائيءَ ۾ وصال آهي،
ڏور ڏسڻ کي هڻ تون گولي.
اک هجي بس تنهنجي اک ۾،
ڳل چمڻ کي هڻ تون گولي.
لعاب تنهنجو ميهي ماکي،
کنڊ مکڻ کي هڻ تون گولي.
ساهه ڏين پيا سڪ سنيها،
اک ڀڃڻ کي هڻ تون گولي.
ياريءَ ۾ رک يقين پختو،
ڪار ڪٽڻ کي هڻ تون گولي.
’عبد‘ اڱڻ تي ايندو ڪرتون،
لوڪ لکڻ کي هڻ تون گولي.