ناهي ڪو اختيار ميان،
دل وس کان هيءَ ويئي ويئي.
ڏاگهه ڏکن جا سکڙا ڀانئيم،
ورهه ڪيم واپار ميان،
دل وس کان هيءَ ويئي ويئي.
عشق ڇڏايم آڏ وڏائي،
نوڙت ٿي نروار ميان،
دل وس کان هيءَ ويئي ويئي.
صورت مون من موهيو آهي،
سونهن ٿيم سرڪار ميان،
دل وس کان هيءَ ويئي ويئي.
واهه وڻي ٿو ’عبد سنڌيءَ‘ کي،
سورن جو سنسار ميان،
دل وس کان هيءَ ويئي ويئي.