منھنجا پُٽڙا
پھريون: زندگي، نصيب ۽ حادثن جي ڪا اڳڪٿي ڪونھي ڪري سگهبي، ڪنھن کي بہ خبر ڪونھي تہ هُو ڪيترو جيئندو! ڪُجهہ لفظن جو جلدي چوڻ ئي چڱو هوندو آهي.
ٻيون: مان تنھنجو پيءُ آهيان، جي مان توکي اهو سڀ ڪُجهہ نہ ٻُڌائيندس تہ ڪير ٻُڌائيندو.
ٽيون: جيڪي ڪُجهہ لکندس، اهو مُنھنجو ذاتي ڪسارو تجربو آهي، جنھن کي ڄاڻڻ کان پوءِ ٿي سگهي ٿو تہ تون انيڪ اجاين ڏُکن کان بچي وڃين. پنھنجي حياتيءَ جي سفر ۾ هي سڀ ياد رکج.
الف: جيڪي تو سان چڱا ناهن اُنھن سان ويرُ نہ رکجانءِ. تو سان ٺيڪ هلڻ صرف مُنھنجي ۽ تنھنجي ماءُ جي ذميداري آهي. اسان کان سواءِ ٻئي ڪنھن جي بہ ڪُلھي تي اهو ذمو ناهي. جيڪي تو سان چڱو هلن ٿا، اُهي تو لاءِ خزاني جيان آهن ۽ انھن جو شڪر گذار رهج. اهو بہ احتياط ڪجانءِ تہ هر ڪنھن وٽ هر ڪنھن ڪم لاءِ ڪو نہ ڪو محرڪ ضرور هوندو آهي. جي ڪو ماڻھو تو سان چڱو آهي تہ اُن جو اهو مطلب هرگز ناهي تہ هُو ڪو توکي پسند ڪري ٿو. احتياط ڪجانءِ ۽ تڪڙ ۾ کيس پنھنجو سچو دوست نہ سمجهجانءِ.
ب: ڪُجهہ بہ غير متبادل ناهي. دنيا ۾ ڪابہ اهڙي شئي ناهي، جيڪا تو وٽ سدائين رهي، تو جي هڪ ڀيرو اها سوچ سانڍي ورتي تہ پوءِ توکي اُن مھل حياتي گذارڻ سولي ٿي پوندي، جڏهن تنھنجي چوڌاري موجود ماڻھن کي تنھنجي ضرورت نہ پوندي يا وري تون ان کي وڃائي ويھين، جنھن سان تون شديد محبت ڪرين ٿو.
ت: زندگي مختصر آهي، اڄ ۽ سڀاڻي ڪندي ڪندي، جي تون وقت وڃائيندي تہ هڪ نہ هڪ ڏينھن توکي معلوم ٿيندو، تہ زندگي توکي ڇڏي رهي آهي. جيترو جلدي تون پنھنجي حياتيءَ جو خزانو سنڀاليندين، اوترو جلد ئي تون ان جو مزو ماڻڻ شروع ڪندين.
ث: محبت هڪ عارضي احساس آهي، جيڪا وقت ۽ موڊ ساڻ جهيڻي ٿيندي ويندي آهي، جي تو سان بظاهر پيار ڪرڻ وارو توکي ڇڏي وڃي تہ صبر ڪج، وقت پاڻ ئي تنھنجي درد جو درمان ڪندو. محبت جي حسناڪيءَ ۽ ميٺاج کي گهڻو اضافي نہ بڻائج ۽ نہ ئي محبت ۾ ناڪاميءَ جي ڏُک کي مٿي تي چاڙهج.
ج: ڪيترن ڪامياب ماڻھن کي بھترين تعليم نصيب نہ ٿي سگهي آهي، جنھن جو مطلب اهو ناهي تہ بنا محنت واري تعليم حاصل ڪرڻ جي، تون بہ ڪامياب ٿي ويندين. جيتري بہ ڄاڻ تون حاصل ڪندين، اُها تنھنجي حياتيءَ جو هٿيار هوندي. ماڻھو ’ڪَکَ‘ کان ’لَکَ‘ تائين پھچي ٿو، پر شروعات تہ ’ڪَکَ‘ کان ئي ٿئي ٿي نہ.
ح: مان نٿو چاهيان تہ جڏهن مان ڪُراڙو ٿيان تہ تون مُنھنجي مالي مدد ڪرين، نہ ئي مان تنھنجي مالي مدد سڄي عُمر ڪري سگهان ٿو. جڏهن تون جوان ٿي ويندين، تہ تنھنجي مدد واري مُنھنجي ذميواري پوري ٿي ويندي، تنھن کان پوءِ تون اهو فيصلو ڪندين تہ تون عوامي سواريءَ ۾ سفر ٿو ڪرين يا پنھنجي ليموزين ۾.
خ: پنھنجي لفظن جي حُرمت رکجانءِ، پر ٻين مان انھيءَ جي اميد نہ رکجانءِ. تون ماڻھن سان چڱو ٿي سگهين ٿو، پر ماڻھن مان پاڻ لاءِ چڱائيءَ جي اُميد نہ رکجانءِ. جَي توکي اهو سمجهہ ۾ نہ آيو تہ آخرڪار توکي ڪَنڊا ڪڍڻا پوندا.
د: مون الاءِ ڪيتريون لاٽريون الاءِ ڪيترا سال ڀريون، پر منھنجو ڪو هڪڙو انعام بہ نہ نڪتو. انھيءَ جو مطلب اهو ٿو نڪري تہ جي توهان امير ٿيڻ ٿا گهرو، تہ توهان کي زبردست محنت ڪرڻي پوندي. مُفت جي ماني ڪٿي بہ نٿي ملي.
ذ: مون کي خبر ناهي تہ مون وٽ تو سان گذارڻ لاءِ ڪيترو وقت آهي؟ پر پرواھہ ناهي. اچ تہ اُنھيءَ وقت جو گڏجي قدر ڪريون، اسان کي خبر ناهي تہ اسين ايندڙ حياتيءَ ۾ الاءِ ڪڏهن وري ملون.