سٽاءُ
نظم حمد
غزل سنڌڙي سُر سنگيت سُڳنڌ
نظم نِما شام
گيت پُورالو من
آزاد نظم سفاڪ
ترائيل ھليا ته پيار ڪريون
نظم ڪورو پَنو
وائي تون ته اُھائي مارئي
نظم لفظ نه آھن کيڏوڻا
نظم اماس کان پوءِ
غزل مِٽي ٿَڃ – مِٽي رَت
نظم تو ته چيو ھو
آزاد نظم ڇڏي ڏي انھن کي
آزاد نظم لڙڪ جو لفظ ۾ آھي
غزل اھوئي شھر آھي
غزل جيئن چڙي جي لارَ
نظم آءُ دونھين جو بادل ڙي
نظم اڻ ٿيڻي – ٿيڻي
نظم انتظار
گيت سپنا سپنا
نظم “روح رھاڻ” جي ٽائيٽل تان
گيت موسم ٿي ڳالھائي
آزاد نظم رات
غزل اُجرا اُجرا ٻار
نظم منھنجي محبوبا
ترائيل اي ڪوي!
آزاد نظم ڪير ھو شاھ ڀٽائي؟
آزاد نظم تنھنجو وات گلاب
نظم ماحول
غزل اجھي پئي آ لاٽ
غزل جيون آھي چنڊ
نظم آءُ اجھامڻ ڄاڻان ڪونه
غزل تنھنجو ھُجڻ
غزل ڪنھن جا ڏينھن
نظم مُرڪ – اسٽڪر
غزل سورج جاڳيو
نظم ڏاڏيءَ جي ياد ۾
بيت ھيءَ جا چڙي لارَ
گيت مَنَ موتي
ٽيڙو ھي مان ھُو صليب
نظم سين الف ب
ترائيل ته ڪوي . . .
نظم در دريون کول
نظم ستارا
نظم ڪجھه ڏک
بيت وِھ وھاٽيل مُرڪ
غزل جاڳيو انگ اُمنگ
نظم دل جي رھجي ويئي دل ۾
نثري نظم اھا باھ
غزل يارو!
ٽيڙو مرڻي ناھي سنڌ
آزاد نظم مون توکي ڪٿي ڏٺو آھي
نظم مون ۽ لاٽ
غزل چوٽ کاڌل آھيان
نظم پِنڻي
نثري نظم سنگسار
غزل ھانءُ ڀڳو ڄڻ
نظم سدوريون اکڙيون
غزل تون ملڻ چاھين ته
غزل پٿر تي شيشو اڇلايو
نظم پل پل پَن ڇَڻ
نظم مُکڙو ھُن جو
نظم بغداد – تھران
آزاد نظم ترياق
وائي آئون ڪھڙي پار وڃان
نظم چنڊ آھي جيل ۾
آزاد نظم ھي فقيرن جا ھجوم
ٽيڙو مايا ڇايا ڇل
ترائيل “ھريڪانت” جي نانءُ
دوھا ھاءِ لکان ڪئن سٽ!
غزل سُر سُر جيوم
نظم اولانڀو
نظم ايترو ئي کوڙ آھي 1
ڪافي ھليا ٿي ھِڪ مڪ!
نظم تون جي آھين
نظم ھوءَ
غزل دين دنيا نه ملي
نظم تنھنجي آڏو
گيت اڀ تي بادل
نظم ايترو ئي کوڙ آھي – 2
نظم دل چيو
ترائيل ليک لکيم جو
نظم اي وطن!
آزاد نظم ٻنڌڻ
نظم دوستي ۽ پرديسي
نظم نديءَ پار
غزل روشني ڪريون
آزاد نظم اڃا تائين
آزاد نظم چنڊ تون آھين
نظم ملڻ، وڇڙڻ، ملڻ
نظم جاڙيون قبرون
غزل 1 چمڪي پئي چيڪي مٽي
غزل 2 ھا مان پٿر ٿي ويو آھيان
غزل 3 اڃا ته مٽي آلي آھي
غزل 4 جيون آھي جنگ او جاني
غزل 5 ميرو آھي من – درپن
غزل 6 پنھنجو پنھنجو آھي ڀاڳ
غزل 7 پٿر تي شيشو اڇلايم
غزل 8 اکڙين سان اوجاڳا پرتا
غزل 9 پَل پَل ھڪڙو پُور او سائين
غزل 10 گم سم ھو ھر ڪو تارو
غزل 11 پٿر مٿي ۾ مٿو پٿر ۾
غزل 12 ڇوليءَ جھڙو ڇوھُ ميان
نظم اڃا ننڊ . . .!
نظم “نوروز خان” جي ياد ۾
غزل سگريٽ دُکائي
آزاد نظم گھڻا ڏينھن ٿي ويا
بيت اياز کي ڀيٽا
ٽيڙو مارُو منھنجا مِٽَ
بيت راھوڪي رت راند
نظم رات اُھائي
نظم اي ڪراچيءَ جا نگر
نظم آھي ڪو؟
غزل جيون کي ڪا معني ناھي
نظم جيئڻ
نظم نئون شعر
غزل تون نه ڳالھائين ته
غزل تون ته پريشان نه ٿي
نظم ھُو
نثري نظم بدنصيب
ترائيل اي منھنجا دوست!
آزاد نطم لڙڪ ستارو
غزل ليک لکن ٿا ماڻھو
نظم حيدرآباد
نظم او ڦِٽو
غزل اھڙي دُعا ڪجي
نظم ته نه گھرجيم . . .
آزاد نظم اُھا تاريخ
غزل مون جيان بيقرار
نظم “تنھنجي ” لاءِ
نثري نظم رشتو
غزل ٻيو ڇاھي ڙي
نظم اکڙيون
نظم پُر شور سناٽو
غزل ڇا غم آھي!
آزاد نظم ڀَرم
غزل مُرڪ ۾ لڙڪ
نظم رات – راتاھو
نظم جيڪڏھن
نظم ھوءَ چي ٿي
غزل سنڌوءَ تي لامارا آھن
گيت ھيلوڪو وري آ
آزاد نظم پٿر تي ليڪ
نظم شاعر
نظم سنڌڙي – جندڙي
نظم اچڻ گھرين جي
نظم مان راڳي – مان ويراڳي
نظم عھد
نظم ملوڪان موت – مروئان شڪار
ترائيل اُڀ تي تارو ڪونھي
نظم جنگ
نظم ڏک جي آڏو
نظم زھر
نظم مون کي وقت نه آھي
نظم غزل نيڻ
نظم ٻن وھاڻن جيان
نظم پاراتو
نظم نه ڪو ڪتبو نه ڪا تاريخ وفات
غزل جلايو چراغ ديرو حرم
غزل روز نيون فتوائون
غزل اکڙيون ڳڙکين جان
غزل آرسيون
نظم روشني اداس آھي
آزاد نظم ھڪ شاعر جو موت
ترائيل حال احوال
نظم اِي لکڻ ناھ ته . . .
نظم اديب جي لاءِ
نظم باغي
نظم ملنداسين
آزاد نظم دان – وردان
غزل ڪرڻي جھڙو پل
ٽيڙو ٻٻرين ٻير جھليا
آزاد نظم ڄام شوري جون ھوائو!
وائي پَسيون سون پرڀاتيون
غزل شعر لکڻ جي لاءِ
گيت سانولڙي سانجھي
نظم ڪجھه ڪونه سُجھي ٿو
نظم ڪيتري پياري لڳين ٿي . . .!
گيت مان اچي سانول!
نظم آکيري کان دور . . .
گيت گھر ھليا گھوٽ پرين!
نظم رات جي سانت
غزل اھائي ھڪڙي دعا اٿم
نظم رت سين ريٽا گيت
نظم باک جي ساک
غزل عشق اسلام
نظم چاھ
غزل لڙڪ کي لفظ ڪرڻ
نظم ھُن بن
ڳاچ جيڏل شال جُڙي رھين
سٽون جيڻ جيڏيون
غزل مون وانگي ئي
نظم ھير گھلي
نظم ڪير ڄاڻي
ترائيل لکندس پيو ليک
نظم جوالا
نظم جيڻ نه مرڻ