دوستي ۽ پرديسي
اسان جي لئه نه پکيڙي ڪو مرمرين ٻانھون
اسان جي لاءِ نه ڪو دل کي بيقرار ڪري
نه فرشِ رآھه ڪري ڪو حسين حسين اکڙيون
اسان کي ڪوبه نه چاھي نه ڪوبه پيار ڪري
خدا جو سُنھن ته ندامت جا چند لڙڪ آھن
اسان جي دامن صد چاڪ ۾ رکيو ڇاھي
ورھ ٿيا ته ھتان ڪوبه مينڌرو نه مَٽيو
اکين جي خاڪ ٿيل ڪاڪ ۾ رکيو ڇاھي
اسين ته پنھنجي حياتيءَ جي ديس ۾ آھيون
اي دوستو! بخدا اجنبي ۽ پرديسي
اکين ۾ ڪنھن کي وِھاريون ۽ ڪنھن جا وار چُمون
ٺھي سگهن ٿا ڪٿي دوستي ۽ پرديسي