شاعري

ھوا جي سامھون

ھي ڪتاب نامياري شاعر امداد حسينيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آھي. سحر امداد لکي ٿي:
”مان امداد کي امداد سان ئي ڀيٽيندس، امداد جي شاعري جا گوناگون ۽ ڪڏھن ڇرڪائيندڙ ۽ انوکا موضوع، ھن جي شاعري جو سھڻو سٽاءَ، ھن جو الڳ ۽ نرالو اسٽائيل، ھن جو بيحد منفرد ۽ جاندار ڊڪشن (Diction) ھن جي شاعريءَ جي نغمگي ۽ اھنگ، ھن جي شاعري جو لوچ ۽ رس، ھن جي شاعريءَ ۾ موجود رومانويت جو رنگ، ھن جي شاعريءَ ۾ موجود آفاقيت جو رنگ، صرف امداد جو ئي، صرف امداد وٽ ئي آھي. امداد حسينيءَ جي شاعري جو يڪتا رنگ نه ھن کان اڳ ۾ ڪنھن جو ھو، نه ھن وقت ڪنھن جو آھي، نه ئي شايد ھن کان پوءِ ڪنھن وٽ ھوندو. بحيثيت شاعر امداد ايڏو ته ڳوڙھو ۽ گهڻ رُخو آھي: جو اسين ھن کي پنھنجي آساني خاطر ڪنھن ”فارمولي“ ۾ قيد نٿا ڪري سگهون.“
Title Cover of book ھوا جي سامھون

اوڦِٽُو

اوڦِٽُو

ھن شھر ۾
ھڪ گهر ھُيو
ڪاڏي ويو!

اُن جي اڱڻ
تي ٽھڪڙن
جون روپيون
گهنٽيون ھيون

ھڪ بَڙ ھُيو
پڙَ ۾ ٻڌل
پينگهون ھيون
ٿاڏارجي !
ڇا ويو اُھو!

ھِن کان پڇيم
ھُن کان پڇيم
سڀ چُپ ھئا
ٻولي نه ٿي
سمجهيئون سندم

ھي شھر جو
کن پل اڳي
منھنجو ھُيو
منھنجو صفا
پنھنجو ھُيو

ھن سان سندم
ست سڱ ھئا
جو ماءُ ھو
جو پيءُ ھو
۽ پريمڪا
۽ ڀاءُ ھو

ھن شھر ۾
ماڻھو ھُيا
ھينئڙي سندن
ھڪ ھيج ھو
مُک تي سندن
ھڪ تيج ھو
مڻيا ھئي
شوڀا ھئي

ھِن شھر ۾
ٻالڪ ھُيا
جي ڊوڙندا
ھڪٻئي پٺيان
ٿي کيڏندا
کِلندا وتيا
سي راند کي
اڌ ۾ ڇڏي
ڪاڏي ويا؟
ھي شھر جو
مون لئه رڳو
ڀِتيون نه ھو
چؤسول ۽
گهٽيون نه ھو!

ھي شھر جو
مون لئه رڳو
ڌرتي نه ھو
پر چنڊ ھو
تارا ھُيو
سورج ھُيو
اُن شھر ۾
مان ڌارِيو
مان اجنبي
مان اوڦٽو!