شاعري

ھوا جي سامھون

ھي ڪتاب نامياري شاعر امداد حسينيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آھي. سحر امداد لکي ٿي:
”مان امداد کي امداد سان ئي ڀيٽيندس، امداد جي شاعري جا گوناگون ۽ ڪڏھن ڇرڪائيندڙ ۽ انوکا موضوع، ھن جي شاعري جو سھڻو سٽاءَ، ھن جو الڳ ۽ نرالو اسٽائيل، ھن جو بيحد منفرد ۽ جاندار ڊڪشن (Diction) ھن جي شاعريءَ جي نغمگي ۽ اھنگ، ھن جي شاعري جو لوچ ۽ رس، ھن جي شاعريءَ ۾ موجود رومانويت جو رنگ، ھن جي شاعريءَ ۾ موجود آفاقيت جو رنگ، صرف امداد جو ئي، صرف امداد وٽ ئي آھي. امداد حسينيءَ جي شاعري جو يڪتا رنگ نه ھن کان اڳ ۾ ڪنھن جو ھو، نه ھن وقت ڪنھن جو آھي، نه ئي شايد ھن کان پوءِ ڪنھن وٽ ھوندو. بحيثيت شاعر امداد ايڏو ته ڳوڙھو ۽ گهڻ رُخو آھي: جو اسين ھن کي پنھنجي آساني خاطر ڪنھن ”فارمولي“ ۾ قيد نٿا ڪري سگهون.“
Title Cover of book ھوا جي سامھون

تو ته چيو ھو

”مون جو پوکيو آ مِٽيءَ ۾، ٻج نڪرندو ڪونه
باک نه بَکندي، لاکَ نه لڳندي، نُور نسرندو ڪونه
تو ته چيو ھو ”ڏينھن نه ٿيندو، سجُ اُڀرندو ڪونه!”

”ڀُلجي سُلجي آکيري ڏي، پنڇي وَرندو ڪونه
ماچس منھنجي مُٺ ۾ آھي، ٻارڻ ٻَرندو ڪونه
تو ته چيو ھو ”پَھڻ نه ٻُڏندو، ڪَکُ به ترندو ڪونه!”

”مارڳ تي بارودي سُرنگون، ماڳ به رَسندو ڪونه
چِٿي چِلھي چيپاٽي ويندو، ڦيٿو گسندو ڪونه
تو ته چيو ھو ”ھاڻي ڪوئي بادل وَسندو ڪونه!”
تو ته چيو ھو . . .
تو ته چيو ھو . . .