ھاءِ لکان ڪئن سِٽَ!
مارڳ کان شه رڳَ کان، ماڳ نه آھي ڏُور
ھاءِ الائي ڪھڙي آھي، ھوا گُھلي ڙي ھيلَ
مون کي ئي ڌاڙيلُ چون ٿا، ڌرتيءَ جا ڌاڙيلَ
ڏسون ته ڪيئن نٿو لھي، ذھن ذھن تان زنگُ
اَڄُ وري امداد جي، آھه چپن تي چنگُ
جاڳيل اوجاڳيل اکڙين ۾، ھڪڙو رنگين خوابُ
تنھنجي ھٿ ۾ ڪتاب منھنجو، اُن ۾ سرخ گلابُ
مري ويا، ڪي جيل ۾، منھنجا مارُو مِٽَ
اکر به اُڪلي ڪِينَ ٿو، ھاءِ لکان ڪئن سِٽَ