ھُو
رت رتيڻو ۽ ست سڱيڻو جو
سو به منھنجي خلاف ٿي ويندو
مون ته اھو سوچيو به ڪونه ھيو
ننڊ جنھن کان سوا نه ايندي ھئي
ھُو به مون کان بنان نه سمھندو ھو
سو اکيون ئي کڻي ويو منھنجون
ھَٿَ ۾ ھَٿُ جنھن ڏنو پنھنجو
سو ته ھٿ ئي ڪپي ويو منھنجو
آڱريون، بُلَ ڇا، لڪيرون ڇا!
ھا اُھو ھا اُھو اُھو پنھنجو
انگَ سان انگُ جنھن ملايو ھو
رنگ سان رنگُ جنھن رچايو ھو
پانھنجو پاڻ کان جو پنھنجو ھو
سَتَ ڌارين ڪان اُھو ڌاريو
پُر پراين ڪنان پرايو ھو
آرسي ئي ڀڳي پئي آھي
آمھون سامھون سڃاڻڻ ڇا
تارَ سِڪ جي ڇِڳي پئي آھي
تَن جو تنھن ڏانھن ھاڻ تاڻڻ جا
پنھنجي نالي ڪيو ھُيو جنھن ڪالھه
اڄ اُنھيءَ ڪيترو ھُلايو ھو
ته سندس رآھه مختلف آھي
لڙڪ ۽ مُرڪ آءُ ڀاءُ سڀاءُ
ته سندس آھه مختلف آھي
ڪنھن عمل طور ردعمل جي طور
مون سان ڪڏھين به ڪونه ھو شامل
منھنجي دل جي سُڃي سُڃي گهر ۾
پيار جو جنھن ڏيو جلايو ھو
اڄ انھيءَ ئي پريس جي آڏو
منھنجو ڪيڏو مذاق اُڏايو ھو!