لڙڪ ستارو
مڙس ھُن جو جيل ۾ ھو
خون جي الزام ۾
پُٽُ ھو روپوش، ڌيءَ
ٿي چُڪي ڪاري ڪڏھوڪي
بي خطا ۽ بي گناھ
مُڙس پنھنجي جي ھٿان
ھاڻ ھن لئه
ڏينھن ڇا ھو؟
ڄڻ ته ڦاھو
ھو ڳچيءَ ۾
رات ڇا ھئي؟
ظلم جي ديوار ھئي ھُن لاءِ، جنھن کي
ڪانه اورانگهي سگهي
۽ نه ڪا ڊاھي سگهي
سُورَ سيرانديءَ ڪري
پُورَ پيرانديءَ ڪري
ھوءَ تڏي تي جئن سُتي
اک وڃي ھُن جي ستاري تي کُتي
سارن ستارن کان ھُيو روشن اُھو
پل آپل تارو اھو
کيس پنھنجي ڌيءَ جي چھري جيان پيارو لڳو
۽ لھي آيو اکين ۾!