اماس کان پوءِ
اُماس کان پوءِ صبح آھي
انھن اَنڌيرن پٺيان سويرا
کنيو اچن پِرھ جا ته پيرا
پکي مٺي لات ڄاڻ لنوندا
۽ سج – سواگت جا گيت چوندا
۽ مندرن منجهه سنگ وڄندا
۽ ديولن منجهه گهنڊ گُڙندا
۽ مسجدن ۾ اذان ايندي
۽ رات جي نيٺ مات ٿيندي
۽ ھوريان ھوريان ڪري پوءِ
سجاڳ ٿيندي سڄي سرشتي
ٽليون بَرين ڇيلڙين جون وڄنديون
۽ نينگريون تن جي ڪَڍَ ڀڄنديون
۽ ڳاٽ سُورج مُکين جا کڄندا
صديون سڪيل رُوح نيٺ رَچندا
سڀن ھٿن ۾ ڪتاب ھوندا
تمام چھرا گلاب ھوندا
سُڀاڻ آ ساڀيان جنين جي
اُھي اکين منجهه خواب ھوندا
اُماس آھي ته پوءِ ڇاھي
اُماس کان پوءِ صبح آھي!