گهڻا ڏينھن ٿي ويا
گهڻا ڏينھن ٿي ويا
اوھان سان ملئي
ڳل ڳرھاٽيون وِڌئي
رُني ۽ کِلئي
گهڻا ڏينھن ٿي ويا
اوھان کان پڇيئي
حال احوال ڪي
خبر چار ڪا
ته ھاڻي به چنڊ
اڱڻ تي اُئين ئي کڙي ٿو
ته ھاڻي به سيني ۾ دل جو گلاب
اُئين ئي ٽِڙي ٿو؟
۽ تارن جڙيل رات جو
ڪڏھن ڪو ھوائي جھاز
اڱڻ تان لنگهي ٿو
ته اکيون انھيءَ پار ڏي
تڪينديون رھن ٿيون
انھيءَ پار، جاڏي بتي ٽمڪندي ٿي وڃي
ائين ڄڻ ته ڪو کُڙکٻيتو
۽ پوءِ
اُھو کُڙکٻيتو به گم ٿيو وڃي!
گهڻا ڏينھن ٿي ويا –