راھوڪي رتَ راند
(فاضل راھو جي ياد ۾)
راھوڪيءَ ۾ رات، کڙيا گل گلاب جا،
چٽاڻو، چپ چپات، ٻُري پيا ڪنھن ٻول سين.
راھوڪيءَ کي ريجُ، ڏئي ريٽيءَ رتَ جو،
ڏندڻ ھڻي گلاب جا، ھينئڙي ھيڏو ھيجُ،
مُک تي سورج تيجُ، سورج جو نه اجهامڻو.
راھوڪيءَ تي رنگَ، پلٽيائين پاٻوھ سين،
چُرندا ٻُرندا ٿي ويا، چانڊوڪيءَ ۾ چنگَ،
ھير ھندورو، کيت ۾، جھومن سونا سنگَ،
ارتا انگَ امنگَ، سرتا سُرھي سآھه سين.
راھوُ – راھوڪي، سُڳنڌ جيئن گلاب سين،
چنڊ ۽ چانڊوڪي، کنڊ ھجي جئن کير ۾.
راھوڪيءَ جي راھَ، روشن راھوءَ رَتَ سين،
نعرا ھڻندا جھومندا ، وڌندا ويا ھمراھ،
اٿليا سمنڊ اٿاھَ، ماڙھوئڙن جا ماڳ تي.
راھوڪي رت – راند، آھي اوءِ اڇاترا،
پُرين تاءِ پلاند، سنڌين وسري ڪينڪي.