شاعري

ھوا جي سامھون

ھي ڪتاب نامياري شاعر امداد حسينيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آھي. سحر امداد لکي ٿي:
”مان امداد کي امداد سان ئي ڀيٽيندس، امداد جي شاعري جا گوناگون ۽ ڪڏھن ڇرڪائيندڙ ۽ انوکا موضوع، ھن جي شاعري جو سھڻو سٽاءَ، ھن جو الڳ ۽ نرالو اسٽائيل، ھن جو بيحد منفرد ۽ جاندار ڊڪشن (Diction) ھن جي شاعريءَ جي نغمگي ۽ اھنگ، ھن جي شاعري جو لوچ ۽ رس، ھن جي شاعريءَ ۾ موجود رومانويت جو رنگ، ھن جي شاعريءَ ۾ موجود آفاقيت جو رنگ، صرف امداد جو ئي، صرف امداد وٽ ئي آھي. امداد حسينيءَ جي شاعري جو يڪتا رنگ نه ھن کان اڳ ۾ ڪنھن جو ھو، نه ھن وقت ڪنھن جو آھي، نه ئي شايد ھن کان پوءِ ڪنھن وٽ ھوندو. بحيثيت شاعر امداد ايڏو ته ڳوڙھو ۽ گهڻ رُخو آھي: جو اسين ھن کي پنھنجي آساني خاطر ڪنھن ”فارمولي“ ۾ قيد نٿا ڪري سگهون.“
Title Cover of book ھوا جي سامھون

تون نه ڳالھائين ته

تون نه ڳالھائين ته

روئي روئي ڳل ڳرھاٽي پائجي
اڄ وري ھُن کي ھلي پرچائجي

سَٽ سھي سگهندي نه تارن جي سنگهر
ڪيستائين رات کي ترسائجي

دل ته ھڪڙي داءُ ۾ جيتي وئين
ھاڻ تون ئي چئه ته ڇا ھارائجي

سڀ رُٺل آھن اسان کان سڀ رُٺل
ڪنھن کي پٽڪو لاھجي پرچائجي

دل ۾ آھن ڪيتريون ئي ڳالھيون
تون نه ڳالھائين ته ڇا ڳالھائجي

ھِن گهٽيءَ ۾ منھنجي گهر جي سامُھون
ھڪ نئون فتنو پيو سامائجي

عشق پنھنجو نآھه ھولي آھه ڄڻ
رنگ ۽ خوشبو پئي ورکائجي

منھنجي ٻانھن ۾ اچڻ کان پوءِ ڇو
ايترو گهٻرائجي شرمائجي

سڀ سُتل آھن ھتي سڀئي سُتل
ڪنھن کي ڪنھن کي ننڊ مان جاڳائجي

ڪنھن تبسم جو ڦُھارو ئي سھي
ڪو غزل جو شعر ئي فرمائجي

پياس جي آھي ته پيارا لڙڪ پيءُ
کائڻو جي آھه دوکو کائجي

سَتَ سَري دُھري ڳچيءَ ۾ پائجي
اڄ ھٿن پيرن تي ميندي لائجي

موت جي پرڏيھه ۾ اي ھم وطن
زندگيءَ جو گيت شايد ڳائجي