شاعري

ھوا جي سامھون

ھي ڪتاب نامياري شاعر امداد حسينيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آھي. سحر امداد لکي ٿي:
”مان امداد کي امداد سان ئي ڀيٽيندس، امداد جي شاعري جا گوناگون ۽ ڪڏھن ڇرڪائيندڙ ۽ انوکا موضوع، ھن جي شاعري جو سھڻو سٽاءَ، ھن جو الڳ ۽ نرالو اسٽائيل، ھن جو بيحد منفرد ۽ جاندار ڊڪشن (Diction) ھن جي شاعريءَ جي نغمگي ۽ اھنگ، ھن جي شاعري جو لوچ ۽ رس، ھن جي شاعريءَ ۾ موجود رومانويت جو رنگ، ھن جي شاعريءَ ۾ موجود آفاقيت جو رنگ، صرف امداد جو ئي، صرف امداد وٽ ئي آھي. امداد حسينيءَ جي شاعري جو يڪتا رنگ نه ھن کان اڳ ۾ ڪنھن جو ھو، نه ھن وقت ڪنھن جو آھي، نه ئي شايد ھن کان پوءِ ڪنھن وٽ ھوندو. بحيثيت شاعر امداد ايڏو ته ڳوڙھو ۽ گهڻ رُخو آھي: جو اسين ھن کي پنھنجي آساني خاطر ڪنھن ”فارمولي“ ۾ قيد نٿا ڪري سگهون.“
  • 5.0/5.0
  • 3866
  • 896
  • 4 سال اڳ
  • 0
Title Cover of book ھوا جي سامھون
سنڌ سلامت پاران
سنڌ سلامت ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن سلسلي جو نئون ڪتاب ”ھوا جي سامھون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. ھي ڪتاب نامياري شاعر امداد حسينيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آھي. سحر امداد لکي ٿي:
”مان امداد کي امداد سان ئي ڀيٽيندس، امداد جي شاعري جا گوناگون ۽ ڪڏھن ڇرڪائيندڙ ۽ انوکا موضوع، ھن جي شاعري جو سھڻو سٽاءَ، ھن جو الڳ ۽ نرالو اسٽائيل، ھن جو بيحد منفرد ۽ جاندار ڊڪشن (Diction) ھن جي شاعريءَ جي نغمگي ۽ اھنگ، ھن جي شاعري جو لوچ ۽ رس، ھن جي شاعريءَ ۾ موجود رومانويت جو رنگ، ھن جي شاعريءَ ۾ موجود آفاقيت جو رنگ، صرف امداد جو ئي، صرف امداد وٽ ئي آھي. امداد حسينيءَ جي شاعري جو يڪتا رنگ نه ھن کان اڳ ۾ ڪنھن جو ھو، نه ھن وقت ڪنھن جو آھي، نه ئي شايد ھن کان پوءِ ڪنھن وٽ ھوندو. بحيثيت شاعر امداد ايڏو ته ڳوڙھو ۽ گهڻ رُخو آھي: جو اسين ھن کي پنھنجي آساني خاطر ڪنھن ”فارمولي“ ۾ قيد نٿا ڪري سگهون.“
ھي ڪتاب روشني پبليڪيشن ڪنڊيارو پاران 2000ع ۾ ڇپايو ويو. ٿورائتا آھيون بدين سان تعلق رکندڙ سنڌ سلامت جي ڪمپوزر پياري شاھنواز ٽالپر جا جنھن ڪتاب ڪمپوز ڪيو. مھربانيون سائين امداد حسينيءَ جون جنھن ڪتاب سنڌ سلامت ڪتاب گهر ۾ اپلوڊ ڪرڻ جي اجازت ڏني.
اوهان سڀني دوستن، ڀائرن، سڄڻن، بزرگن ۽ ساڃاهه وندن جي قيمتي مشورن، راين، صلاحن ۽ رهنمائي جو منتظر.


[b]محمد سليمان وساڻ
[/b]مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
www.sindhsalamat.com
books.sindhsalamat.com ڪتاب جو مطالعو ڪريو
ھوا جي سامھون ھلندا رھنداسين

ارپنا

ڪمپوزر پاران

سنڌ سلامت پاران

سٽاءُ

مھاڳ : امداد حسينيءَ جي شاعريءَ جو اڀياس

حمد

سِنڌڙي سُر سنگيت سُڳنڌ

نِما شام

پُورالو من

سفاڪ

ھليا ته پيار ڪريون

ڪورو پَنو

تون ته اُھائي مارئي

لفظ نه آھن کيڏوڻا

اماس کان پوءِ

مِٽِي ٿَڃ – مِٽي رَت

تو ته چيو ھو

ڇڏي ڏي اِنھن کي

لڙڪُ جو لفظ ۾ آھي

اھوئي شھر آھي

جيئن چَڙي جي لارَ

آءُ دونھين جو بادل ڙي

اڻ ٿيڻي – ٿيڻي

انتظار

سپنا سپنا

”رُوح رھاڻ“ جي ٽائيٽل تان

موسم ٿي ڳالھائي

رات

اُجرا اُجرا ٻارَ

منھنجي محبوبا!

اي ڪوي!

ڪير ھو شاھه ڀٽائي؟

تنھنجو وات گلاب

ماحول

اُجھي پئي آ لاٽَ

جيون آھي جنڊ

آءُ اجهامڻ ڄاڻان ڪونه

تنھنجو ھُجڻ

ڪنھن جا ڏِينھَن

مُرڪ – اِسٽڪر

سورج جاڳيو

ڏاڏيءَ جي ياد ۾

ھيءَ جا چَڙي لارَ

مَنَ موتي

ھي مان – ھُو صليب

سين الف ب

ته ڪوي . . .

در دريون کول

ستارا

ڪجهه ڏک

وھُ وھاٽيل مُرڪ

جاڳيو انگَ اُمنگُ

دل جي رھجي ويئي دل ۾

اِھا باھ

يارو!

مرڻي ناھي سنڌ

مون توکي ڪٿي ڏٺو آھي

مون ۽ لاٽَ

چوٽ کاڌل آھيان

پِنڻي

سنگسار

ھانءُ ڀڳو ڄڻ

سَدوريون اکڙيون

تون ملڻ چاھين ته

پٿر تي شيشو اُڇلايو

پل پل پَنَ ڇَڻِ

مُکڙو ھُن جو

بغداد – تھران

ترياق

آئون ڪھڙي پارَ وڃان

چنڊ آھي جيل ۾

ھِي فقيرن جا ھجوم

مايا ڇايا ڇل

”ھريڪانت“ جي نانءُ

ھاءِ لکان ڪئن سِٽَ!

سُر سَرجيوم

اولانڀو

ايترو ئي کوڙ آھي – 1

ھليا ٿي ھِڪَ مِڪَ!

تون جي آھين

ھوءَ

دينُ دنيا نه ملي

تنھنجي آڏو

ايترو ئي کوڙ آھي – 2

اُڀ تي بادل

دل چيو

ليکُ لِکيم جو

اي وطن!

ٻنڌڻ

دوستي ۽ پرديسي

نديءَ پار

روشني ڪريون

اڃا تاءِ

چنڊ تون آھين

ملڻ ، وڇڙڻ، ملڻ

جاڙيون قبرون

چمڪي پيئي چيڪي مِٽي

ھا مان پٿر ٿي ويو آھيان

اڃا ته مِٽي آلِي آھي

جيون آھي جنگ او جاني

ميرو آھي من – درپن

پنھنجو پنھنجو آھي ڀاڳ

پٿر تي شيشو اڇلايم

اکڙين سان اوجاڳا پَرتا

پَل پَل ھڪڙو پُور او سائين

گُم سُم ھو ھر ڪو تارو

پٿر مٿي ۾ مٿو پٿر ۾

ڇوليءَ جھڙو ڇوھ ميان

اڃا ننڊ . . .!

”نوروز خان“ جي ياد ۾

سگريٽ دُکائي

گهڻا ڏينھن ٿي ويا

اياز کي ڀيٽا

مارُو منھنجا مِٽَ

راھوڪي رتَ راند

رات اُھائي

اي ڪراچيءَ جا نگر 

آھي ڪو

جيون کي ڪا معنى ناھي

جيئڻ

نئون شعر

تون نه ڳالھائين ته

تون ته پريشان نه ٿي

ھُو

بدنصيب

اي منھنجا دوست!

لڙڪ ستارو

ليک لکن ٿا ماڻھو

حيدرآباد

اوڦِٽُو

اھڙي دُعا ڪجي

ته نه گهرجيم . . .

اُھا تاريخ

مون جيان بيقرار

”تنھنجي“ لاءِ

رشتو

. . . ٻيو ڇا ھي ڙِي!

اکڙيون

پُر شور سناٽو

ڇا غم آھي!

ڀَرم

مُرڪ ۾ لُڙڪ

رات – راتاھو

جيڪڏھن

ھوءَ چي ٿي

سِنڌوءَ تي لامارا آھن

ھيلوڪو وري آ

پٿر تي ليڪ

شاعر

سنڌڙي جندڙي

اچڻ گهرين جي

مان راڳي – ويراڳي

عھد

مَلُوڪان موت – مرُوئان شڪار

اُڀ تي تارو ڪونھي

جنگ

ڏک جي آڏو

زھر

مون کي وقت نه آھي

غزل نيڻ

ٻِن وِھاڻن جيان

پاراتو

نه ڪو ڪتبو نه ڪا تاريخ وفات

روز نيون فتوائون

اکڙيون ڳڙکين جيان

آرسيون

روشني اُداس آھي

ھڪ شاعر جو موت

حالَ احوالَ

اِي لَکڻ ناھه ته . . .

اديب جي لاءِ

باغي

مِلنداسين

دانُ – وردانُ

ڪِرڻي جھڙو پل

ٻيرُين ٻيرَ جهليا

ڄام شوري جون ھوائو!

پَسيون سون پرڀاتيون

شعر لکڻ جي لاءِ

سانولڙي سانجهي

ڪجهه ڪونه سُجهي ٿو

ڪيتري پياري لڳين ٿي . . .!

مانَ اچي سانول!

آکيري کان دُور . . .

گهر ھليا گهوٽ پرين!

رات جي سانت

اِھائي ھڪڙي دعا اٿم

رت سين ريٽا ڳيت

باکَ جي ساکَ

عشق اسلام

چاھه

لُڙڪ کي لفظ ڪرڻ

ھُن بن

جيڏل شال جُڙي رھين

جِيڻ جيڏيون

مون وانگي ئي

ھير گُھلي

ڪير ڄاڻي

لکندس پيو ليک

جوالا

جيڻ نه مرڻ

ڏسڻي

بئڪ ٽائيٽل پيج

ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا

5.0

(ڪُل 0 رائين آڌار)



ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.

  • ليکڪ امداد حسيني
  • ڇپيو ويو 2000
  • ڇپائيندڙ روشني پبليڪيشن ڪنڊيارو
  • ڇاپو پھريون
  • عالمي ڪتاب نمبر
  • آن لائين ٿيو 11/Dec/2019
  • ترجمو آھي؟ جي نہ
  • ٽيڪسٽ ۾ آھي؟ جي نہ
  • لاٿو ويو 896 ڀيرا

ڪتاب ۾ ٽِڪليون