ڪِرڻي جھڙو پل
ھونئن ته ساري جِندڙي، مايا ڇايا ڇَلُ
اَجھل اَمُل مھراڻ جو، امرت ڌارا جَلُ
لُڙڪ ھجي ته رکي ڇڏيان، ٽِشو پيپر منجهه
مُٺ ۾ ڪئن پڪڙي سگهان، ڪِرڻي جھڙو پل
سھڻي جئن وچَ سير ئي، سُپيريان جو سَٿُ
موج ڀرئي مھراڻ ۾، ٿي وينداسين حَلُ
لِڪي ساري لوڪ کان، ڳرھينداسين ڳُجھه
گوڏو گوڏي سي گڏي، ڳل سين لائي ڳلُ
جهوراڻي ڪِي جيءَ سين، جِھرڻي جھڙي ڪارِ
سُور ڪري ويو ساھه ۾، ري سِيراڻيءَ سَلُ