شاعري

ھوا جي سامھون

ھي ڪتاب نامياري شاعر امداد حسينيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آھي. سحر امداد لکي ٿي:
”مان امداد کي امداد سان ئي ڀيٽيندس، امداد جي شاعري جا گوناگون ۽ ڪڏھن ڇرڪائيندڙ ۽ انوکا موضوع، ھن جي شاعري جو سھڻو سٽاءَ، ھن جو الڳ ۽ نرالو اسٽائيل، ھن جو بيحد منفرد ۽ جاندار ڊڪشن (Diction) ھن جي شاعريءَ جي نغمگي ۽ اھنگ، ھن جي شاعري جو لوچ ۽ رس، ھن جي شاعريءَ ۾ موجود رومانويت جو رنگ، ھن جي شاعريءَ ۾ موجود آفاقيت جو رنگ، صرف امداد جو ئي، صرف امداد وٽ ئي آھي. امداد حسينيءَ جي شاعري جو يڪتا رنگ نه ھن کان اڳ ۾ ڪنھن جو ھو، نه ھن وقت ڪنھن جو آھي، نه ئي شايد ھن کان پوءِ ڪنھن وٽ ھوندو. بحيثيت شاعر امداد ايڏو ته ڳوڙھو ۽ گهڻ رُخو آھي: جو اسين ھن کي پنھنجي آساني خاطر ڪنھن ”فارمولي“ ۾ قيد نٿا ڪري سگهون.“
Title Cover of book ھوا جي سامھون

ڏاڏيءَ جي ياد ۾

مون کي ساڳي اُھا آکاڻي ٻُڌائي ڏاڏي!

جنھن ۾ ھڪ راجڪُماري ھُئي، ھڪ راجڪمار
نانءُ سورج مُکي ھو راجڪماريءَ جو، ڪُمار
جنھن کي سورج ٿي سڏيئون، شُغل سندس شيل شڪار

ٻنھي جي وِچَ ۾ ھئي، ڌنڌ جي لمبي ديوار
اِنھيءَ ديوار ۾ در ھو نه دري، ڦوڙ، نه ڏار

ھڪڙي ڏينھن ھڪڙو ھرڻ جيئن ڏٺو راجڪمار
سڱ سونا ھئا جنھن جا، ۽ ڳِچيءَ ۾ ڳانو
اُن جي ڪَڍ ڌنڌ جي ديوار ٽپي ويو ھن پار

مون کي ساڳي اُھا آکاڻي ٻُڌائي ڏاڏِي!

جنھن ۾ ھڪ ديو ھُو، جو سمنڊ به پي ويندو ھو
جنھن جي ھڪ ڦوڪ سان طوفان اچي ويندو ھو
ڇَھه مَھينا جو اکيون ڦاڙي پيو جاڳندو ھو
ڇھه مھينا جو گگن تاڻي سُمھي پوندو ھو
۽ اُھو ديوُ پھاڙن کي ڳھي ويندو ھو

مون کي ساڳي اُھا آکاڻي ٻُڌائي ڏاڏِي!

جنھن ۾ سورج جي اڳيان ڌنڌ جي لمبي ديوار
ايئن پگهري ھُئي جئن ميڻ رجي بآھه اڳيان