سِنڌڙي سُر سنگيت سُڳنڌ
مون کي سائينءَ جو سوڳنڌ
مشاھدو ماڻڻ چاھين
ڪور ڪُلھن تان پھرين ڪنڌ
سِنڌڙي جِندڙي سآھه پساھ
سُرھو آھي ھر ڪو سَنڌ
لطيف ھوندي ڇا جا ڀَو
سورج ھوندي ڪھڙو اَنڌ
ڪارونجهر ٿيجان امداد
جُهڪي وڃي سو ڪھڙو ڪنڌ !
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو