سَدوريون اکڙيون
مان وسارڻ به جي چاھيان ته وساري نه سگهان
انھن اکڙين ۾، ڏسي پوءِ ٻين اکڙين ڏي
مان نھارڻ به جي چاھيان ته نھاري نه سگهان
ري ڪجل ڪاريون پياريون ۽ سَٻاجهيون اکڙيون
جنھن کي چاھين حياتي به اُنھن سان ڪري پيار
جنھن کي لوڌيِن اُنھن کان ته وڃي موت به وَؤن
زندگي بڻجي وڃي دوزخي تلوار جي ڌارَ
مست اربيليون الھڙ شوخ ۽ روشن اکڙيون
ڄڻ ته ھرڻيون پيون ڪنھن خوف کان ڇِرڪن ۽ ٽھن
ڄڻ ته مندر جي مٿئين طاق تي ڪنھن پُوڄارڻ
عودَ لوبان جي خوشبو جا ڏِيا ٻاريا ھجن
تنھنجي اکڙين مان پيڻ تي ته نه ڪا روڪ نه ٽوڪ
ورنه ھت زھر پيڻ لئه به سِڪن ٿا ماڻھو
منھنجي محبوب! حياتي ته حياتي آھي
ھن زماني ۾ مرڻ لئه به سِڪن ٿا ماڻھو