در دريون کول
سِج سُورج مکيءَ جي آڏو جهول،
ھِي انڌيرن سان پيار ڇا جي لاءِ؟
جبر تي صبر شُڪر ڇاجي لاءِ!
ھَٿَ ھٿيارَ، ھَٿَ سَرجڻھار،
ھَٿَ ناھن رڳو دعا جي لاءِ!
ٻُوٿ ٻُوٿاريل ڀلا ڇا جي لاءِ؟
ڄِڀَ آھي ڄِڀِي ته ڀل جَرڪي
سوچ آھي ته بي صدا ڇا لاءِ!
بند ڪمري ۾ واڙِيل ڇا لاءِ؟
ٻار کيڏن پيا گهٽيءَ ۾ راند،
در دَرُيون کول، ٻھر حياتِي پاءِ!