ڪھاڻيون

ڪَلجُڳ جا رنگ

ڊاڪٽر غلام نبي سڌايي جون ڪھاڻيون آهن تہ مختصر، پوءِ بہ هر ڪھاڻي موضوع جي لحاظ کان نہ رڳو ڪئنواس رکي ٿي پر ان کي گهمائي ڦيرائي، پس منظر ۽ پيش منظر ڏيئي، منظر نگاري ڪري، ڪردارن کان ڊائلاگ بازي ڪرائي، انهن کي طويل ڪھاڻي جي زمري ۾ بہ آڻي سگهيو پئي، پر هن مني ڪهاڻي (Flash Fiction) ذريعي جيڪا ڳالهه ٻڌائڻ ٿي گهري، اُها ٻڌائي ڇڏي آهي ۽ جيڪو پيغام ڏيڻ گهريو، اُهو ڏيئي ڇڏيو آهي. ڊاڪٽڙ غلام نبي سڌايي جي هن ڪھاڻي ڪتاب ۾ احساس جي اُڏار بہ پنهنجي جوڀن تي نظر ٿي اچي، جيڪا ليکڪ جي اندر جي ڪنئرائپ ۾ اڌمن جي اظھار جو خوبصورت نمونو آهي.
Title Cover of book ڪَلجُڳ جا رنگ

ٽه ڦيٿي سائيڪل

شفيءَ هڪ چانهه ڪمپني ۾ مئنيجر هو، کيس زال ۽ ٽي ڌيئر هيون. ڪٽنب ته ننڍڙو هو پر ٻار ٽئي اسڪول پڙهندڙ هئا. اسڪولي في، ڪتاب، بستا يونيفارم جو خرچ ملائي، اڌ پگهار جو ان ۾ هليو ويندو هو. گهر جي مسواڙ، سيڌي سلف ۽ دوا درمل تي ايندڙ خرچ لاءِ هر مهيني ڪجهه نه ڪجهه قرض وٺڻو پوندو هو.
سامهون واري گهر ۾ شهر جو هڪ مشهور ڊاڪٽر رحيم روهيڙا رهندو هو، جيڪو سرڪاري ملازم سان گڏ ميڊيڪل سينٽر به سنڀاليندو هو- کيس ٻه ڌيئر ۽ ٽي پٽ هئا. گهر ۾ ٻارن توڙي وڏن لاءِ سڀ سهولتون موجود هيون.
هڪ ڏينهن شفيءَ جي ننڍڙي ڌيءَ برقا خوبصورت ٻاراڻي سائيڪل تي چڙهي اچي پيءَ جي سامهون بيٺي، انگل ڪندي چيائين:
“بابا؟ مونکي به اهڙي سائيڪل وٺي ڏيو. هي چاچا ڊاڪٽر جي ڌيءَ سومل جي آهي، ڪيڏي نه سٺي آهي!!”
“جيءَ بابا، اسان به وٺنداسين.” هن ڌيءَ کي چيو :
شفيءَ ٻي ڏهاڙي تي اهڙي سائيڪل آڻي برقا کي ڏني. هوءَ سائيڪل ڏسي ڏاڍي گد گد ٿيڻ لڳي خوشي ۾ سائيڪل تي چڙهي، ساهيڙيءَ کي ڏيکارڻ لاءِ ٻاهر نڪري ويئي.
شفيءَ اهو منظر ڏسي دل ئي دل ۾ ڏاڍو اطمينان ۽ خوشي محسوس ڪندي سوچڻ لڳو:“ننڍڙي برقا کي ڪهڙي خبر ته سندس سائيڪل خريدڻ لاءِ مون ڪمپني مئنيجر کي ڪيڏا ايلاز ۽ منٿون ڪيون ۽ ڪيئن اهو ڏوڪڙ ڏيڻ لاءِ راضي ٿيو هو؟”
اڃا هي سوچي رهيو هو ته ڳليءَ ۾ گوڙ ٿيو. هو تڪڙ ۾ گهر کان ٻاهر آيو- معلوم ٿيس ته تيز موٽرسائيڪل هلائيندڙ هڪ ڇوڪَري، ٽه ڦيٿي سائيڪل هلائيندڙ ڇوڪريءَ کي لتاڙي ويو آهي. هو بي چيني ۾ اڳتي وڌيو- ڏٺائين ته سندس نياڻي برقا فرش تي تڙپي رهي هئي.
اهو ڏسندي هو بي سُڌ ٿي ڪري پيو.
