ورهاڱو
جرمني جي چانسلر چونڊجڻ کان پوءِ مادام ڪيوري، پنهنجي پهرئين قومي خطاب ۾ جڏهن اهي لفظ چيا ته کوڙ سارا سوچيندڙ قوم پرست ۽ نظرياتي سندس تائيد ۾ هٿ کڻي اٿي بيٺا.
هن پنهنجي تقرير جاري رکندي چيو:
“ورهاڱو فطرت جي ابتڙ ڪجهه مطلبي ماڻهن جي ذهنن جو روڳ ۽ تڪڙو توڙي جذباتي فيصلو ٿئي ٿو، ماڻهن جي گهڻائي اهڙي فيصلي جي خلاف هوندي به طاقتور ڌرين جي هٿن ۾ رانديڪن جيان پنهنجو وس ۽ وِت وڃائي ويٺا ۽ پوءِ ديوار برلن جو ڊگهو ۽ ويڪرو پاڇولو ٻنهي پاسن جي ماڻهن جي جذبن سان کيڏندي، انهن تي ٺٺولي ڪندو رهيو.”
مادام ڪيوري، ماڻهن کي پنهنجي طرف متوجهه ڏسي پڇيو.
“ڇا توهان ديوار جي پاڇولي ۽ رڪاوٽ کي ڏسي شرمسار نه ٿا ٿيو.”
هجوم مان گڏيل آواز آيو:
“نه صرف اسين شرمسار آهيون پر پڇتاءُ جا ڳوڙها به ڳاڙيون ٿا.”
مادام ماڻهن جي حوصلي جي طاقت کي محسوس ڪندي، آخري عملي ڳالهه ڪئي.
“اٿو ايڪي ۽ اتحاد جي سگهه سان برلن جي ديوار ڊاهي، پنهنجي دائمي جاگرافيائي ۽ نظرياتي وحدت کي هڪ ڀيرو ٻيهر بحال ڪري دم پٽيو.”