وطن جي دشمنن آڏو ھالار ٿي،
ديس واسين اڳيان جهڪيل ڏار ٿي.
تون ڀٽائي جو وردان آلاپ آن،
روپلي جي رڙ هوشو جي للڪار ٿي.
وقف ڪر پاڻ کي انسانيت جي لئه،
خادمِ انسان ٿي، خود مختيار ٿي.
سياڻو ٿي سوچ ڪر ديس لئه پرين،
قوم پنهنجي جو ڀاءُ ٿي، آڌار ٿي.
ڪين گهارجان ڪڏهن غلامي اندر،
”آزاد“ ٿي، آزادي جو اظهار ٿي.